Έκθεση Ζωγραφικής Μαρίας-Σμαράγδας Σκούρτα

To Διοικητικό Συμβούλιο του Μουσείου Σολωμού & Επιφανών Ζακυνθίων σας προσκαλεί τη Δευτέρα 1η Ιουλίου 2019 και ώρα 20.00, στα εγκαίνια της περιοδικής έκθεσης της Μαρίας Σμαράγδας Σκούρτα «Υποθετικές Ανακατασκευές Ιστορίας και Μνήμης». Η έκθεση θα διαρκέσει από την 1/7 έως 14/7, και θα είναι ανοιχτή τις ώρες λειτουργίας του Μουσείου (9.00-14.00 και 20.00 -22.00).

Λίγα λόγια για την Έκθεση

Στο φιλόξενο χώρο του Μουσείου Σολωμού & Επιφανών Ζακυνθίων, τα έργα αυτά βρήκαν μια εξαιρετική ευκαιρία, να συνομιλήσουν με την μεταβυζαντινή εικόνα και το εικαστικό της ιδίωμα. Οι εικόνες της αίθουσας Κολυβά, παραθέτουν την Κρητική σχολή δίπλα στην Φραγκολεβαντίνικη τεχνοτροπία των Επτανησιακών εικόνων και των ξυλόγλυπτων πλαισίων τους, διατηρώντας τον πλούτο της εκφοράς της γλώσσας.

Σήμερα, έρχεται εδώ, αυτή η μικρή συλλογή μονοτυπιών σε χάρτο περγαμηνής, να μεγεθύνει αντιπροσωπευτικές λεπτομέρειες των διακοσμητικών στοιχείων των εικόνων, που ως οργανικά τους στοιχεία καλούνται, στις δικές μου συνθέσεις, να αναδείξουν τη λεπτομέρεια. Ανθέμια και σκαλισμένα ξυλόγλυπτα γίνονται στα μικρά αυτά έργα λάβαρα ενός παρελθόντος που είναι ζωντανό στο Τώρα: χιτώνες, επιθωράκια, τρυφερά πουκάμισα, επιτραχήλια και μπορντούρες σε ράσα, όλα, έχουν ένα λόγο που μιλά με το χρώμα και το σχήμα, την εικαστική ευφράδεια και την εξαντλητική χειροναξία. Πρόκειται για μικρά θεωρήματα της σκέψης και της ολοκληρωμένης εικαστικής αντίληψης, που υπήρξε για αιώνες στις εικόνες της νήσου της Ζακύνθου.

Στον παρόντα χρόνο, η ματιά του μεταμοντέρνου εικαστικού, γνωρίζει πως όλα έχουν ειπωθεί, αλλά δεν έχουν εν δυνάμει αποδειχτεί. Όπως στον κόσμο των μαθηματικών έτσι και στην εικαστική πράξη, υπάρχουν κορυφές αντίληψης της αισθητικής γλώσσας και του συντακτικού του Μεταβυζαντινού Ιδιώματος, που ο σημερινός εικαστικός, καλείται να ανακαλύψει και να προβάλει.

Πολύ κοντά στα carrés de mathématiques αυτά τα τετράγωνα συνθέτουν εκ νέου τις λεπτομέρειες, σε ένα σχηματικό χαλί, ζυγίζοντας το χρώμα και το σχέδιο, όπως στις σχέσεις των Πρώτων Αριθμών. Χώροι μέσα σε χώρους δημιουργούν μια αρμονική συνήχηση που μας φέρνει μπροστά σε ένα «θυμάμαι» φυσικά και ασύνειδα, φτάνοντας τελικά εκεί που οδηγούν οι εικαστικές αναζητήσεις όλων των εποχών: Στο Ένα και από αυτό πάλι πίσω στα 10.000 πράγματα.

Λίγα λόγια για τις Βυζαντινές Μεταγραφές

Η επαφή μου με την τέχνη της φορητής εικόνας, άρχισε στα φοιτητικά μου χρόνια, όταν την σπούδασα στην Α.Σ.Κ.Τ με δάσκαλο τον Γ. Ξηνόπουλο. Στο Βερολίνο ήρθα για πρώτη φορά σε επαφή με την συντήρηση των εικόνων και εκεί άρχισε το ενδιαφέρον μου για το σπάραγμα και τη λεπτομέρεια. Στο Παρίσι με δάσκαλο τον δόκτορα Perre Drobot, εξειδικεύτηκα στην τεχνική της διαφάνειας που έφτασε στη Ρωσία ως δάνειο από την εποχή των Παλαιολόγων. Στη μονή της Πάτμου, Ευαγγελισμός, παρακολούθησα με τη μοναχή Ολυμπιάδα, μαθήτρια του Κόντογλου, το μεστό πλάσιμο και τη σχηματοποίηση. Έμενε να συνθέσω τη γνώση μου και να τη ρευστοποιήσω. Έτσι από το 2010 παρουσίασα σε μία σειρά μουσείων και εμβληματικών τόπων της χώρας μία ενότητα έργων που μεταγράφει Βυζάντιο από χειρόγραφα, χάρτες και λεπτομέρειες εικόνων, δίνοντας έμφαση στη γλώσσα και την ανασύνθεσή της, μέσα στους μεταβυζαντινούς χρόνους.