Γερμανικός ιδεαλισμός

Η εγκατάσταση στην Κέρκυρα στα τέλη του 1828/αρχές του 1829 συμπίπτει με την έναρξη της ώριμης ποιητικής περιόδου του Σολωμού. Ο Σολωμός, όπως μαρτυρεί ο μαθητής και φίλος του Ιάκωβος Πολυλάς, αφιερώνεται «εις τη μελέτη της Τέχνης» (Πολυλάς 1859: κστ´) και, όπως δείχνουν τα διαβάσματά του αυτής της εποχής, η μελέτη αφορούσε κατά κύριο λόγο τη φιλοσοφία και, ειδικότερα, τη γερμανική φιλοσοφία και αισθητική του τέλους του 18ου και των αρχών του 19ου αιώνα: Γκαίτε, Σίλλερ, Χέγκελ κ.ά. Αρκετούς από αυτούς ο Σολωμός τους ξέρει ήδη από τα χρόνια των σπουδών του στην Ιταλία. Άλλους θα τους πρωτο-προσεγγίσει τώρα, κυρίως μέσα από τις ιταλικές μεταφράσεις που θα κάνει για αυτόν από τα γερμανικά ο Νικόλαος Λούντζης, φίλος του και αργότερα συγγενής του, αφού θα παντρευτεί την κόρη του Δημητρίου Αννέττα. Σε αυτόν απευθύνεται ο Σολωμός, μέσω του αδερφού του, τον Αύγουστο του 1836, γράφοντας: «Επωφελούμαι από την εγκαρδιακή του προσφορά και τον παρακαλώ να μου στείλει, αν μπορεί, με το βαπόρι, την “Ομάδα από τα Τάρταρα” του Σίλλερ. Και σιγά σιγά, με όλη του την άνεση, μεταφράζοντας μια σελιδούλα την ημέρα, ας μου στείλει τη μελέτη “για το αφελές και αισθηματικό” του ίδιου. Ο τίτλος θαρρώ πως είναι ακριβώς “Για την αφελή και την αισθηματική ποίηση”» (Πολίτης 1991: 342• το πρωτότυπο στα ιταλικά). Η μετάφραση του ποιήματος «Gruppe aus dem Tartarus» και της μελέτης «Über naïve und sentimentale Dichtung» του Σίλλερ, τα οποία ζητά με την επιστολή του ο Σολωμός, δεν είναι παρά ένα ελάχιστο μέρος των κειμένων που θα μεταφράσει ο Νικόλαος Λούντζη για χάρη του και τα οποία καταλαμβάνουν είκοσι πέντε διαφορετικού σχήματος και έκτασης χειρόγραφα βιβλία (κώδικες). Στην πλειοψηφία τους, οι μεταφράσεις αυτές πρέπει να συντάσσονται κατά το χρονικό διάστημα 1835-1836 και πιστοποιούν όχι μόνον το αυξημένο ενδιαφέρον του Σολωμού για την γερμανική φιλοσοφία και λογοτεχνία αλλά και την ακριβή ταυτότητα των διαβασμάτων του. Πολλά από αυτά τα αναγνωρίζουμε, λιγότερο ή περισσότερο άμεσα, στην πρωτότυπο λογοτεχνική δημιουργία του της κερκυραϊκής περιόδου, με χαρακτηριστικότερη ίσως την περίπτωση του «Β´ Σχεδιάσματος» των «Ελεύθερων πολιορκισμένων».