Οι φίλοι της Κρεμόνας

Ζώντας επτά χρόνια στην Κρεμόνα, ο Διονύσιος σχετίστηκε και με τους λογοτεχνικούς κύκλους της πόλης. Ανάμεσα στους ποιητές που γνώρισε ήταν και ο Τζιοβάνι Κιόζι (Giovanni Ghiosi), ο οποίος μάλιστα θα συνεχίσει τις σπουδές του στην Παβία, όπως και ο Διονύσιος, και, αρκετά χρόνια αργότερα, θα γράψει ένα σονέτο για τον Δημήτριο Σολωμό όπου θα μνημονεύσει και τον Διονύσιο, ως ποιητή η φήμη του οποίου έχει φθάσει στην Ιταλία: «Ε forse ad una di quelle urne assidesi / il tuo germano, e canta un amoroso / carme a que’ padri, e d’Attica in Italia vola il carme famoso.» [=Και ίσως σε κάποιον από αυτούς τους τάφους κάθεται ο αδερφός σου και τραγουδά ένα ερωτευμένο τραγούδι σε εκείνους τους πατέρες, και από την Αττική στην Ιταλία πετά το τραγούδι διάσημο.]

Φίλος του Διονυσίου από τις λογοτεχνικές συντροφιές της Κρεμόνας είναι και ο Τζιάν Λουίτζι Ρενταέλι (Redaelli), περίφημος αυτοσχεδιαστής, για τον οποίο ο Διονύσιος θα συνθέσει αργότερα, πιθανότατα χωρίς να το ολοκληρώσει ποτέ, ένα επικήδειο ποίημα («Squarci di un Poemetto in morte di un giovane poeta»). Επίσης, στην ίδια συντροφιά ο Διονύσιος δεν αποκλείεται να γνώρισε τον μετέπειτα φίλο του, ποιητή και κριτικό της λογοτεχνίας Τζιουζέπε Μοντάνι (Giuseppe Montani).